Gdzież jest, o śmierci twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień? (1 Kor 15,55)
Jeszcze nie zdążyliśmy ochłonąć po obchodach bolesnej męki naszego Zbawiciela, a już dziś stajemy się świadkami Jego tryumfu. Jezus poprzez swoje zstąpienie do otchłani i chwalebne zmartwychwstanie kładzie definitywny kres odwiecznemu wrogowi człowieka – śmierci, która przyszła na świat przez zawiść diabła. To, czym nas wróg poraził – drzewo – było naszym uzdrowieniem. Tamto drzewo – rajskie, to drzewo – krzyża. Jedynymi śladami niedawnej męki Pana są ślady gwoździ i włóczni, jednak to tylko ślady, gdyż ból nie ma już żadnej władzy nad uwielbionym ciałem Zmartwychwstałego. I my oczekujemy nadziei naszego zmartwychwstania na końcu czasów. Bądźmy wierni Chrystusowi, a otrzymamy wieniec życia – uczestnictwo w Jego wiekuistej chwale.
Codziennego czerpania ze źródła paschalnej radości życzy wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu.
obrazek w nagłówku: wnętrze Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Napis w języku greckim oznacza: „Chrystus zmartwychwstał”.