„Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.” (Iz 9,5)
W tę jedyną noc Nieogarniony Bóg, oczekiwany od tysiącleci przez znękany grzechem rodzaj ludzki, zstąpił z wyżyn niedostępnej światłości i przyjąwszy ludzkie ciało z Panny Maryi, stał się Emmanuelem – Bogiem z nami. W tę jedyną noc niebo spotyka się z ziemią. Radują się wszystkie chóry anielskie, wyśpiewując niemilknący hymn chwały. Pierzchają piekielne zastępy, albowiem to Dziecię jest zapowiadanym Mesjaszem, potomstwem niewiasty, które miało zmiażdżyć głowę węża. Adamie, szczęśliwy jesteś, bo przychodzi Ten, który zgładzi twoją przewinę, albowiem gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska. I my weselmy się, gdyż właśnie wschodzi Słońce nieznające zachodu, aby na zawsze rozświetlać ciemności naszego życia.
Podnieś rękę Boże Dziecię i błogosław nam, którzy cię oczekujemy, a Ty, Święta Boża Rodzicielko, nieustannie roztaczaj nad nami płaszcz swej macierzyńskiej opieki. Niech tak się stanie.
Życzy: Wspólnota WSD Przemyśl