Autor: krzysztof

Zaiste, nie Szeol Cię sławi ani Śmierć wychwala Ciebie;
Żywy, żywy Cię tylko wysławia, tak jak ja dzisiaj.
(Iz 38,18-19)

Wstał Pan Chrystus z martwych ninie, uweselił lud swój mile. Alleluja! Niech tak radosne w swoim charakterze święta wielkanocne – choć w tym roku przeżywane w specyficznych okolicznościach – uczą nas nie zatrzymywać spojrzenia na tragedii krzyża, lecz uchylać zasłonę pozornej beznadziei i dosięgać Tego, który czyni wszystko nowe (Ap 21,5), Jezusa Chrystusa – który jako jedyny ma moc odmienić znaczenie trudnych i niezrozumiałych wydarzeń doczesnego życia, tak że przestają być one zarzewiem rozpaczy, a stają się zadatkiem przyszłego uczestnictwa w nieznającym kresu i przekraczającym wszelkie wyobrażenie szczęściu miłosiernego i wszechmogącego Boga.

Życzy: Wspólnota WSD w Przemyślu

Boże, Ty przez wielkanocną ofiarę Chrystusa dałeś swojemu ludowi zbawienie, udzielaj mu obficie Twoich darów, aby osiągnął pełną wolność i posiadł radość życia wiecznego, której pozwalasz mu kosztować na ziemi. Przez Chrystusa Pana naszego.

O, zaiste konieczny był grzech Adama, który został zgładzony śmiercią Chrystusa!
O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel!
O, zaiste błogosławiona noc, jedyna, która była godna poznać czas i godzinę zmartwychwstania Chrystusa.
(prekonium paschalne)

Liturgiczna droga Triduum Paschalnego każdego roku prowadzi nas od wieczernika przez Golgotę aż do pustego grobu. Ciemność śmierci zostaje rozjaśniona blaskiem Zmartwychwstania. Powstanie Chrystusa z mroku czeluści po Jego krzyżowej męce, w której pogrążył się dobrowolnie, aby zadośćuczynić Bożej sprawiedliwości za grzechy świata oraz dać nam dowód swojej miłości, jest najważniejszym wydarzeniem całej historii wszechświata. Cała dynamika nocy paschalnej koncentruje się wokół nowego życia w Chrystusie, dlatego też cała jej liturgia pełna jest symboli życia: światła, słowa, wody i uczty.

Po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat ze względu na obecną sytuację alumni przeżywają pamiątkę zmartwychwstania Pańskiego we wspólnocie Seminarium. W Wielką Sobotę wieczorem w kaplicy seminaryjnej miała miejsce – w skromnej oprawie – celebracja Wigilii Paschalnej, centralnej liturgii Triduum Paschalnego, jak również całego roku liturgicznego.

Ludu, mój ludu, cóżem ci uczynił?
W czymem zasmucił albo w czym zawinił?

W Wielki Piątek gromadzimy się w skupieniu i ciszy na sprawowaniu pamiątki męki i śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa. Liturgia zaprasza do rozważenia biblijnego opisu męki Pańskiej, a następnie do adoracji krzyża świętego. Wspominając śmierć Chrystusa, pamiętamy, iż nie była ona dla Niego klęską i przegraną, lecz zapowiadanym już wcześniej uwielbieniem i zwycięstwem, które w pełni rozbłysło w Zmartwychwstaniu. Męka Chrystusa jest ostateczną odpowiedzią na problem cierpienia ludzkiego. Jezus nie niweczy go, lecz nadaje mu zbawczą wartość, opromieniając je nadzieją przyszłej chwały.

Czytaj dalej

Aby umożliwić wiernym możliwie najbardziej owocne przeżywanie Triduum Paschalnego Radio FARA przygotowała serię transmisji internetowych, które zapewnią łączność z bazyliką archikatedralną w Przemyślu. Na antenie pojawią się następujące celebracje:

• nabożeństwo Drogi Krzyżowej (Wielki Piątek, 17:15),
• Liturgia Męki Pańskiej (Wielki Piątek, 18:00),
• Liturgia Wigilii Paschalnej (Wielka Sobota, 19:00),
• Msza Święta Rezurekcyjna (Niedziela Zmartwychwstania, 06:00).

Radio FARA

Sław, języku, tajemnicę Ciała i najdroższej Krwi,
Którą, jako łask krynicę, wylał w czasie ziemskich dni
Ten, co Matkę miał Dziewicę, Król narodów, godzien czci.
(hymn Pange Lingua)

W Wielki Czwartek, w godzinach popołudniowych wraz z liturgią Mszy Wieczerzy Pańskiej kończy się okres Wielkiego Postu, a rozpoczyna Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa, podczas którego celebrujemy najważniejsze tajemnice naszej wiary. Msza Wieczerzy Pańskiej upamiętnia ustanowienie przez Jezusa sakramentu Eucharystii i kapłaństwa. W Ewangelii przeznaczonej na ten dzień Jezus daje nam przykład miłości i pokory posuniętej aż do ostatecznych granic, gdy umywa nogi swoim uczniom oraz przemienia chleb i wino w swoje Ciało i Krew, aby pozostać obecnym wśród swojego ludu przez wszystkie czasy.

Mszy Świętej Wieczerzy Pańskiej w przemyskiej archikatedrze przewodniczył ks. bp Stanisław Jamrozek.

Boże, Ty ustanowiłeś sakramenty i darzysz nas życiem,
dzięki składamy Twojej niewysłowionej miłości.
(z modlitwy konsekracji krzyżma)

W Wielki Czwartek, w godzinach przedpołudniowych kapłani gromadzą się w katedrach wokół swojego biskupa diecezjalnego, aby wspólnie celebrować Mszę Krzyżma, podczas której biskup poświęca oleje służące do sprawowania sakramentów. W tym roku ze względu na panującą epidemię zgromadzenie się kapłanów w tym terminie nie było możliwe. Metropolita przemyski, abp Adam Szal celebrował o godz. 10:00 Mszę Krzyżma w skromnej oprawie razem z abp. Józefem Michalikiem, bp. Stanisławem Jamrozkiem, biskupem nominatem Krzysztofem Chudzio oraz kilkoma przedstawicielami przemyskiego prezbiterium, którzy odnowili swoje przyrzeczenia kapłańskie.

Duchową łączność za pośrednictwem transmisji internetowej umożliwiła diecezjalna rozgłośnia – Radio Fara.

W VI niedzielę Wielkiego Postu Kościół przeżywa wydarzenie triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Symbolem tego dnia są palmy, przypominające oliwne gałązki, którymi lud słał drogę przed Mesjaszem. Niedziela Palmowa rozpoczyna Wielki Tydzień oraz stanowi wprowadzenie do obchodów Świętego Triduum Paschalnego.

W tych dniach (3-5 kwietnia) w Błażowej miało odbyć się XXVII Spotkanie Młodych Archidiecezji Przemyskiej. W niedzielę, o godzinie 11:00, w tamtejszym kościele parafialnym metropolita przemyski abp Adam Szal przewodniczył Mszy świętej z udziałem niewielkiej liczby wiernych. W Eucharystii można było uczestniczyć duchowo za pośrednictwem transmisji internetowej Radia FARA.

Przyszłoroczny SMAP odbędzie się w Krośnie.

1 kwietnia br. w naszej Wspólnocie odbyło się nabożeństwo słowa połączone z obrzędem przyjęcia postanowień w ramach Dzieła Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.

Dzieło powstało po objawieniach w Fatimie w odpowiedzi na wezwanie Matki Bożej do pokuty i zadośćuczynienia za grzechy. W roku 1987 zostało przeniesione do Polski. Pierwszy ośrodek duchowej adopcji powstał w kościele oo. paulinów w Warszawie.